Πρόθεσή μου στη στήλη αυτή είναι να συγκεντρώσω όσο το δυνατό περισσότερο φωτογραφικό υλικό συγχωριανών μας που έφυγαν απ' τη ζωή, το οποίο θα συνοδεύεται από λίγα βιογραφικά στοιχεία τους. Η ιδέα απ΄τα παλιά γεννημένη, κατατέθηκε πολύ αργότερα στον Πολιτιστικό Σύλλογο, ως πρόεδρος του Δ.Σ., και σήμερα έχει γίνει μια αρχή με τη μόνιμη έκθεση φωτογραφίας που υπάρχει στο χωριό (παλιό Δημοτικό Σχολείο). Θέλω να πιστεύω ότι με τη βοήθεια και τη συνδρομή των συγχωριανών θα συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια, που έχει αδρανήσει, ώστε να συγκεντρωθεί όσο περισσότερο φωτογραφικό υλικό γίνεται και να αξιοποιηθεί κατάλληλα. Προσωπικά, πιστεύω ότι και με το ιστολόγιό μου θα προσφέρω κάθε δυνατή βοήθεια. Ευελπιστώ στη βοήθεια όλων σας, στέλνοντας με email ή ταχυδρομείο παλιές φωτογραφίες τόσο σ' εμένα όσο και στα μέλη του Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου, έτσι ώστε, μελλοντικά, να πραγματοποιηθεί και η έκδοση λευκώματος.

     ΣΗΜΕΙΩΣΗ 1: Αν κάποιος δεν επιθυμεί την ανάρτηση φωτογραφίας συγγενικού του προσώπου στο παρόν blog, παρακαλώ να ενημερώσει, για το άμεσο κατέβασμά της.
   ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2: Όσοι από τους συγγενείς ή άλλους συγχωριανούς επιθυμούν, μπορούν να στέλνουν στο mail ένα σύντομο βιογραφικό για τους δικούς τους που έχουν φύγει από τη ζωή, το οποίο θα αναρτηθεί στο εικονιζόμενο πρόσωπο. Ακόμη, η αποστολή κι άλλων φωτογραφιών θα εμπλούτιζε τη σελίδα.

Παναιώτ(ης) (Οι)κονόμο(υ)ς

Ο Παναγιώτης Οικονόμου ήταν παντρεμένος με την Ευγενία Μπέκα από τα Γκιόνελα (Ρεματιά). Απόκτησαν δύο αγόρια, το Δημήτρη και το Γρηγόρη, και ένα κορίτσι, τη Βασιλική. Ο Δημήτρης ήταν χωροφύλακας και σκοτώθηκε το 1922, κάπου κοντά στη Σμύρνη, κατά τη Μικρασιατική καταστροφή. Ο Γρηγόρης, μικρόσωμος και αδύνατος, πηγαίνοντας με το Γάκη Μελιανίτη και άλλους συγχωριανούς στο πανηγύρι της Φιλιππιάδας, το Μιχούστι, τους έπιασε βροχή και όπως έμεινε βρεγμένος για αρκετές ώρες, αρρώστησε,λέγεται, από πνευμονία και  πέθανε.

 

Γιωργο-Μότσιος (Γιώργος Ευθ. Μότσιος)
 

Ο Γιωργο-Μότσιος ήταν γαμπρός του Παναγιώτ-Κονόμου (παντρεύτηκε τη Βασιλική Οικονόμου) και καταγόταν από την Ποδογόρα. Αρχικά είχε τσαρουχάδικο στην Ποδογόρα. Εκεί γεννήθηκαν τα τρία πρώτα παιδιά τους, ο Πολύτιμος (1926), ύστερα ο Μήτσιος (1929) και η Αλεξάνδρα (1932). Μετά το θάνατο των αδερφών της Βασίλως, πήγαν στο Μπουλμέτι, όπου εγκαταστάθηκαν μόνιμα, καθώς, όπως λέγεται, την ειδοποίησε ο Βασίλης Ζιάκας ότι η μάνα της, η Ευγενία, είχε αρχίσει να διαμοιράζει την περιουσία τους σε άλλους κοντινούς συγγενείς της. Εκεί γεννήθηκαν και τα υπόλοιπα τέσσερα παιδιά τους, η Ευγενία, ο Γρηγόρης (1934), ο Παναγιώτης (1941) και η Τασούλα (1945).  Η γυναίκα του, η Βασίλω, πέθανε στις 27-4-1947 κι αυτός στις 26-6-1956. 

Μήτσιο-Μότσιος (Δημήτριος Γεωργ. Μότσιος)

Έφυγε απ΄τη ζωή στις 4-12-2008 σε ηλικία 79 ετών. 

                                

    Πολύτιμος Γ. Μότσιος

Το μεγαλύτερο παιδί του Γιώργο-Μότσιου. Γενήθηκε στο Ριζοβούνι, στους εκλογικούς καταλόγους του οποίου ήταν εγγεγραμμένος έως το τέλος της ζωή του. Όπως και οι άλλοι της γενιάς του, μεγαλωμένοι ανάμεσα σε δυο μεγάλους πολέμους, βιώνοντας τη φτώχια και τα αποτελέσματα της κατοχής, αν και ήταν άριστος μαθητής, επέλεξε τη σύντομη επαγγελματική αποκατάσταση στο επάγγελμα του δασκάλου, έχοντας πλείστες υποχρεώσεις, ως "αρχηγός" της οικογένειας, μετά, φυσικά, και τον πρόωρο χαμό των γονιών του. Υπηρέτησε σε σχολεία της Ηπείρου (Πρέβεζα και Άρτα). Με νοσταλγία μιλούσε για τα πρώτα δέκα χρόνια της σταδιοδρομίας του στο Ανώι. Υπηρέτησε ως επιθεωρητής δημοτικής εκπαίδευσης στα Γιάννενα και στην Άρτα. Ήταν παντρεμένος με την Αρτινή δασκάλα Άννα Σέρρη

Απεβίωσε στις 10-11-1990 σε ηλικία 64 ετών.

                                     

  Γρηγόρης Γ. Μότσιος

Απεβίωσε στις 12-8-2003 σε ηλικία 69 ετών.

                            

Παναγιώτης Γ. Μότσιος

Απεβίωσε στις 1-12-2002 σε ηλικία 61 ετών.

                                   

   Βαγγελη-Μήτσιος (Ευάγγελος Δημ. Αναγνώστου)

                                 

Σάββας Αναγνώστου
Aπεβίωσε στις 23-9-2003 σε ηλικία 73 ετών.

                                              

 

Αναστασία Ζήκου (Στέργαινα) - Αριστείδης Ζήκος (Στέργιος)

Η Στέργαινα απεβίωσε στις 10-7-1985 σε ηλικία 93 ετών και ο Στέργιος στις 24-5-1962 σε ηλικία 72 ετών.

Κωτσιο-Μιλτιάδης (Δραγάτης)- (Κων/νος Μιλτ. Οικονόμου)

Έφυγε απ΄τη ζωή σε ηλικία 60 ετών στις 21-10-1983.

                

Χριστόφορος Κων. Οικονόμου, στρατιωτικός.    Έφυγε απ' τη ζωή στις 21-8-2015, σε ηλικία 62 ετών.

  Μπαρμπα-Παύλος (Γιαννάκης)

Έφυγε απ΄τη ζωή σε ηλικία 83 ετών στις 27-4-1991.

                                  

Γιαννάκη Βάια Έφυγε απ΄τη ζωή σε ηλικία 87 ετών στις 21-1-2006.

                                     

Αριστοτέλης Κώτσης

                                 

Δημητρακη-Χαράλαμπος (Δημήτριος Χαρ. Ζήκος) Έφυγε απ΄τη ζωή σε ηλικία 63 ετών στις 14-2-1994.

                    \

Γιώργος Χαρ. Ζήκος (Γιωργο-Ζήκος)
Ήταν δάσκαλος και έφυγε απ΄τη ζωή το 2006 σε ηλικία 91 ετών.

Παντελής Ζήκος

Προσθήκη λεζάντας Κιτσιο-Γιαννάκης (Μπαρμπα-Κίτσιος)- Χρήστος Κων. Ζήκος

Έφυγε απ΄τη ζωή σε ηλικία 87 ετών στις 28-7-1990.

              

Θεια-Κίτσιαινα (Παρασκευή) Έφυγε απ΄τη ζωή σε ηλικία 84 ετών στις 11-3-2001.

                                     

Χρηστο-Κολιός

  Βασιλη-Ζιάκας

Απεβίωσε στις 15-8-1982 σε ηλικία 82 ετών.

Προσθήκη λεζάντας

                                     

  Χρηστο-Ζιάκας

Απεβίωσε στις 17-1-2008 σε ηλικία 73 ετών.

                               

Κωτσιούλας  (Κων/νος Σπ. Χρήστου)

Απεβίωσε στις 22-4-1998 σε ηλικία 65 ετών.

Βγένω  Απεβίωσε στις 28-10-2000 σε ηλικία 71 ετών.

                                       

  Θωμα-Βασίλης (Βασιλείου)

Απεβίωσε στις 18-11-1996 σε ηλικία 65 ετών. 

 20-3-2016

     

Γιώργαινα (Ανδρομάχη Κίτσιου) - Γιωργο-Φώτος (Κίτσιος Γεώργιος) Η Γιώργαινα απεβίωσε στις 19-10-2000 σε ηλικία 92 ετών και ο Γιωργο_Φώτος στις 3-3-1975 σε ηλικία 73 ετών.

                

 Γάκη-Μελιανίτης (Γιώργος Παναγιώτου) και Χρυσαυγή. Ο Γάκης πέθανε στις 10-6-1980 σε ηλικία 80 ετών και η Χρυσαυγή στις 4-3-1992 σε ηλικία 87 ετών.

        Ηρακλη-Γάκης (Παναγιώτου)

                             

Σωτήρης Γ. Ζήκος

Έφυγε απ΄τη ζωή σε ηλικία 55 ετών στις 19-12-2002.

                              

Γρηγόρης Ν. Δασκάλου (Γοραγαλίτσας)

Έφυγε απ΄τη ζωή σε ηλικία 40 ετών στις 23-3-2000.

                              

    Νικο-κώστας (Νικόλαος Ζήκος) Έφυγε απ΄τη ζωή σε ηλικία 88 ετών στις 23-1-1995.

                                  

Νικοκώσταινα (Λαμπρινή Ζήκου) Έφυγε απ΄τη ζωή σε ηλικία 77 ετών στις 7-12-1984

Θωμάς Παπαβασιλείου

 Παπα-Γιάννης (ιερέας Ιωάννης Κ. Φώτος) 
Γιος του Κώστα-Φώτου. Κοιμήθηκε στις 10-10-1986 σε ηλικία 72 ετών.

Η πρεσβυτέρα

  

Ευάγγελος Ράπτης (Βαγγελγιάννης) Έφυγε απ΄τη ζωή στις 20-9-2017.

Θοδώρα (Βαγγέλαινα) Ράπτη

              

                               Κωνσταντίνος Ράπτης και Μαρία Ράπτη

Κώσταντίνος Ράπτης

                                   

Χρήστος Αλεξ. Σταύρου

                        

Σαββα-Σάββας (Σάββας Γεωργίου) Έφυγε απ΄τη ζωή σε ηλικία 77 ετών στις 16-11-2000.

                                

Μάνθα σύζυγος Σάββα Γεωργίου

                                       

Αθανάσιος Παππάς (Νασιο-Τσιάκαλος) και Ελένη Παππά

        

Σταύρου Σταύρος

Σπυρο-Σταύρος (Χρ. Σταύρου)

Βαγγέλης Σπύρου Σταύρου

                                   

Σταύρου Δημήτριος (Μητσιο-Γκάφας)

                                   

    Γιάννης Δημ. Σταύρου

 

                                 

Φάνης Δημ. Σταύρου

                                        

Χρήστο-Καλόερος (Χρήστος Κ. Καλογήρου)

Έφυγε απ' τη ζωή σε ηλικία 73 ετών στις 19-1-2002.

Βασίλ-Τσάκαλος (Βασίλειος Γ. Παππάς)

Απεβίωσε στις 14-7-2010 σε ηλικία 86 ετών. Χρημάτισε πρόεδρος της Κοινότητας.

 Πανο-Κολιούσης (Παναγιώτης Ν. Κώστας) - Πανο-Κολιούσαινα (Κωνσταντίνα Π. Κώστα)

Ο Πανο-Κολιούσης έφυγε απ' τη ζωή στα 85 του χρόνια στις 8-2-1977 και η σύζυγός του στις 13-7-1989 σε ηλικία 90 ετών.

                               Μπαρμπα – Θόδωρος (Θεοδώρου)                        Απεβίωσε στις 17-2-2005 σε ηλικία 84 ετών.

 

                         

Σταυρούλα  (Θοδωρέσια) σύζ. Μπαρμπα-ΘόδωρουΑπεβίωσε στις 14-5-2003 σε ηλικία 78 ετών.

                  

 Χριστίνα Μπότσαρη-Καμπάκα

Νικολα-Βαζάτης και Βαζάτω (Ευαγγελινή) Η Βαζάτω απεβίωσε στις 14-3-2006 σε ηλικία 100 ετών και ο Νικόλας στις 10-10-1965 σε ηλικία 67 ετών.

                      

 Ελένη Σταύρου

Παππάς Ιωάννης ή Τσάκαλος (Γιαν-Τσάκαλος)

 Ελένη σύζυγος Ιωάννη Παππά

 Λαμπρινή Ράπτη 

Δημήτριος Παππάς 

 Παπαδήμας Γρηγόρης

Εκδηλώσεις στο χωριό και ... αλλού

Από την εδήλωση του Πολιτιστικού Συλλόγου το 2000

Λαμπριάτικα τραγούδια

Τα Λαμπριάτικα τραγούδια που ακολουθούν είναι αποτέλεσμα μιας προσωπικής προσπάθειας που πραγματοποιήθηκε πριν 15 χρόνια και για τρεις συνεχόμενες Πασχαλιές, όπου βιντεοσκοπήθηκε ο χορός της πρώτης μέρας της Λαμπρής στην πλατεία του χωριού, μετά τον Εσπερινό της Αγάπης.Αυτόν τον καιρό, στον ελεύθερο χρόνο μου, δουλεύω τη μεταφορά των τραγουδιών του χωριού μου στην παρασημαντική γραφή της βυζαντινής μουσικής. Θέλω να πιστεύω ότι σύντομα θα είμαι σε θέση να αναρτήσω τελειοποιημένη τη δουλειά μου, όπως την είχα συλλάβει σαν σκέψη από φοιτητής, και που για χρόνια την είχα αφήσει εξ αιτίας άλλων υποχρεώσεων. Μαζί με τη βιντεοσκόπηση των χορών στην πλατεία του χωριού, ελπίζω το επόμενο Πάσχα, όπου θα αναρτηθεί και αυτή η δουλειά, ευελπιστώ σε ένα καλό αποτέλεσμα, που πιστεύω να ικανοποιήσει.

1. Σήμερα είν’ Ανάσταση

Σήμερα είν’ Ανάσταση
Και στους ουρανούς Λαμπρή
Σήμερα Χριστός ανέστη
Και στους ουρανούς ευρέθη
Σήμερα και οι παπάδες
Κάθονται σαν δεσποτάδες
Σήμερα τα παλικάρια
Κάθονται σαν τα λιοντάρια
Σήμερα κι οι παντρεμένες
Κάθονται καμαρωμένες
Σήμερα και τα κορίτσια
Κάθονται σαν κυπαρίσσια
Σήμερα και τα γερόντια
Σαν παλιάλογα στ’ αλώνια
Σήμερα κι οι γριές
Είναι σαν παλιοπροβιές

http://youtu.be/dEzk4L4Oa6w

2. Τώρα είν’ ο Μάης κι άνοιξη

Τώρα είν’ ο Μάης κι άνοιξη
Τώρα είν’ το καλοκαίρι
Τώρα κι η γη στολίζεται
Στ’ άνθη και στο λουλούδι
Τώρα κι ο ξένος βούλεται

Στον τόπο του να πάει

Βάνει τα πέταλα χρυσά

Και τα καρφιά ασημένια

Κι η κόρη που τον αγαπά
Βαριά τον καταριέται
Αυτού που πας λεβέντη μου
Πολλή ακρίβεια να γένει
Να πάει το στάρι χίλια δυο
Κι η ρόκα χίλια δέκα
Να πάει η ταή τ’ αλόγου σου
Χίλια τρακόσια γρόσια


3. Της γαλανής το φόρεμα

Της γαλανής το φόρεμα
Της ρούσας το φουστάνι
’Ξήντα ραφτάδες το ’ραβαν
Κι εξήντα μαθητάδες
Κι ένα μικρό ραφτόπουλο
Ράβει και τραγουδάει
Αυτό που ’χω στα χέρια μου
Να ’χα και την κυρά του
Τι λες αυτού ραφτόπουλο
Τι λες μωρέ καημένο
Βράδυ που θα ‘ρθει ο κύρης σου
Εγώ θα μαρτυρήσω
Για να σου κόψει το μισθό
(Να κόψει το ψωμί σου)


4. Ποιος είδε τον παπά γαμπρό

Ποιος είδε τον παπά γαμπρό
το διάκο γκαστρωμένο
ποιος είδε και το ’γούμενο
τριών μερών λεχώνα
ποιος είδε ποιος απάντησε
παπά να κλέβει πράσα
κι η παπαδιά από κοντά
να του κρατάει τα ράσα

http://youtu.be/uZqhAZiK79A



5. Πέρασα από ’να γιοφύρι

Πέρασα από ’να γιοφύρι
Βλέπω μια στο παραθύρι
Με τη μάνα της μαλώνει
Και βαριά τη βαλαντώνει
Καλέ μάνα πάντρεψέ με
Σπιτονοικοκύρεψέ με
Γέρον άντρα μη μου δώσεις
Γιατί θα το μετανιώσεις
Γιατί ο γέρος τα ξετάζει
Πού ’ν’ τ’ αλεύρι πού ’ν’ τ’ αλάτι
Πού ’ν’ η κότα η κατσουλάτη
Και του γέρου τα παιχνίδια
Σαν νερόβραστα κρεμμύδια
Και του νιου τα παιχνιδάκια
Σαν τα μοσχοκαρυδάκια



6. Ξένος ήμουνα

-Ξένος ήμουνα, στα ξένα δούλευα
Τη ρωγούλα μου γυρεύω
Και στον τόπο μου να πάω
-Κάτσε ξένε μου
Να ζεις λεβέντη μου
Δυο φιλάκια να σου δώσω
Την καρδιά σου να μερώσω
Κι άλογο καλό
Να ζεις να σε χαρώ
Με μαλαματένια σέλα
Κλαιν τα μάτια μου για σένα


7. Παιδιά της Σαμαρίνας

Εσείς μωρέ παιδιά κλεφτόπουλα
Παιδιά της Σαμαρίνας
Μωρέ παιδιά καημένα
Παιδιά της Σαμαρίνας
Κι ας είστε λερωμένα

Κι αν πάτε απάνω μωρέ στα βουνά
Κατά τη Σαμαρίνα
Μωρέ παιδιά καημένα
Κατά τη Σαμαρίνα
Κι ας είστε λερωμένα

Ντουφέκια να μωρέ μη ρίξετε
Τραγούδια να μην πείτε
Μωρέ παιδιά καημένα
Τραγούδια να μην πείτε
Κι ας είστε λερωμένα

Κι αν σας ρωτήσει μωρέ η μάνα μου
Κι η δόλια η αδερφή μου
Μωρέ παιδιά καημένα
Κι η δόλια η αδερφή μου
Κι ας είστε λερωμένα

Μην πείτε πως μωρέ σκοτώθηκα
Πως είμαι σκοτωμένος
Μωρέ παιδιά καημένα
Πως είμαι σκοτωμένος
Κι ας είστε λερωμένα

Μόν’ πείτε πως μωρέ παντρεύτηκα
Πως είμαι παντρεμένος
Μωρέ παιδιά καημένα
Πως είμαι παντρεμένος
Κι ας είστε λερωμένα

Πήρα την πλάκα μωρέ πεθερά
Τη μαύρη γη γυναίκα
Μωρέ παιδιά καημένα
Τη μαύρη γη γυναίκα
Κι ας είστε λερωμένα
Κι αυτά μωρέ τα παλιολίθαρα
Τα πήρα συμπεθέρια (ή συγγενάρια)


8. Στον Άδη θα κατέβω

Στον Άδη θα κατέβω
Και στον παράδεισο
Το χάρο ν’ ανταμώσω
Δυο λόγια να του πω
Χάρε για χάρισέ μου
Σαΐτες κοφτερές
Να μπω να σαϊτέψω
Δυο τρεις μελαχρινές
Πο(υ) ’χουν στα χείλη βάμμα
Στο μάγουλο ελιά
Πο(υ) ’χουν και στην αυλή τους
Χρυσή πορτοκαλιά
Κάνει τα πορτοκάλια
Και δεν μαραίνονται
Τα τρων τα παλικάρια
Και δεν παντρεύονται


9. Άσπρο τριαντάφυλλο κρατώ

Άσπρο τριαντάφυλλο κρατώ
Μωρ’ Γιαννιωτοπούλα μου
Μου λένε να το βάψω
Λουλουδάκι μου γαλάζιο
Λουλουδάκι μου γαλάζιο
Σε φιλώ κι αναστενάζω.

Κι αν το πετύχω στη βαφή
Μωρ’ Γιαννιωτοπούλα μου
Πολλές καρδιές θα κάψω
Λουλουδάκι μου γαλάζιο
Σε φιλώ κι αναστενάζω.

Θα κάψω νιες θα κάψω νιους
Μωρ’ Γιαννιωτοπούλα μου
Θα κάψω παλικάρια
Λουλουδάκι μου γαλάζιο
Σε φιλώ κι αναστενάζω.

Θα κάψω μια μελαχρινή
Μωρ’ Γιαννιωτοπούλα μου
Που μ’ έκαψε κι εμένα
Λουλουδάκι μου γαλάζιο
Σε φιλώ κι αναστενάζω.


10. Εμπάτε αγόρια στο χορό

Εμπάτε αγόρια στο χορό
Να μάθετε τραγούδια
Να δείτε κεντητές ποδιές
Πράσινες και γαλάζιες
Να δείτε και μια παπαδιά
Πως πάει κοντά στους κλέφτες
Πάει κι ο παπάς από κοντά
Μην πάει και τη γυρέψει
-Κοντοκαρτέρει παπαδιά
Κάτι να σε ρωτήσω
Μην πάει και πήρες τα ιερά
Μην πήρες το Ευαγγέλιο
-Σύρε παπά στο σπίτι σου
Σύρε και στα παιδιά σου
Κι εγώ θα πάω αρματολός
Θα πάω κοντά στους κλέφτες


11. Ψηλόν άντρα που μου ’δωσες

Ψηλόν άντρα που μου ’δωσες
Μωρ’ μάνα, μωρ’ μάνα
Ψηλό σαν το ρεβίθι
Μάνα κακή του μέρα

Στα πρόβατα τον έστελνα
Μωρ’ μάνα, μωρ’ μάνα
Σκιαζόταν απ’ τα λάγια
Μάνα κακή του ημέρα

Στα γίδια κι αν τον έστελνα
Μωρ’ μάνα, μωρ’ μάνα
Σκιαζόταν απ’ τα σιούτα
Μάνα κακή του ημέρα

Στο σπίτι κι αν τον άφηνα
Μωρ’ μάνα, μωρ’ μάνα
Σκιαζόταν απ’ τις κότες
Μάνα κακή του ημέρα

Στη στάχτη π’ ανακάτωνε
Μωρ’ μάνα, μωρ’ μάνα
Και βρίσκει ένα βελόνι
Μάνα κακή του ημέρα

Στην πλάτη του το έσκασε
Μωρ’ μάνα, μωρ’ μάνα
Στο γύφτο το πααίνει
Μανα κακή του ημέρα

Να φτιάσει αλέτρι και (γ)υνί
Μωρ’ μάνα, μωρ’ μάνα
Και μιαν αλετροπόδα
Μάνα κακή του ημέρα

Προσωρινά ένα Video-δάνειο για το παραπάνω τραγούδι απ’ το Ριζοβούνι. Άλλωστε οι χοροί και τα τραγούδια μας όχι μόνο μοιάζουν, αλλά πολλά είναι πανόμοια. Οι νύφες και οι γαμπροί τα μετέφεραν αυτούσια στο καινούριο τους χωριό.
http://www.youtube.com/watch?v=WovJ2ar5fjA

12. Παπαδημοπούλα

Αγνάντεψα, παπαδούλα μου,
Αγνάντεψα κατακαμπίς
Κατακαμπίς στους κάμπους
Μωρή παπαδημοπούλα
Κατακαμπίς στους κάμπους
Εσύ τα ξέρεις ούλα

Βλέπω κομμάτι σύννεφο *
Και ’να κομμάτι αντάρα
Μωρή παπαδημοπούλα
Κι ένα κομμάτι αντάρα
Εσύ τα ξέρεις ούλα

Αυτό δεν είναι σύννεφο
Ούτε κομμάτι αντάρα
Μωρή παπαδημοπούλα
Ούτε κομμάτι αντάρα
Εσύ τα ξέρεις ούλα

Μωρ’ είν’ η Μάρω του παπά
Που ’ρχεται από τ’ αμπέλι
Μωρή παπαδημοπούλα
Που ’ρχεται από τ’ αμπέλι
Στα μήλα φορτωμένη

Δυο μήλα της εγύρεψα
Κι αυτή μου δίνει πέντε
Μωρή παπαδημοπούλα
Κι αυτή μου δίνει πέντε
Εσύ τα ξέρεις ούλα

Δε θέλω εγώ τα μήλα σου
Τα τσαλαπατημένα
Μωρή παπαδημοπούλα
Τα τσαλαπατημένα
Εσύ τα ξέρεις ούλα

Μωρ’ θέλω της Μαρούλας μου
Που ’ναι γλυκά σαν μέλι
Μωρή παπαδημοπούλα
Που ’ναι γλυκά σαν μέλι
Εσύ τα ξέρεις ούλα

* Σε κάθε στροφή στον πρώτο στίχο, μετά την τέταρτη συλλαβή παρεμβάλλεται το «παπαδούλα μου».

Τραγούδια του Λαζάρου

1. Ήρθ' ο Λάζαρος

Ήρθ’ ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάια
Ήρθαν κι οι γιορτές από τα Νάια
Ήρθε κι ο Χριστός στη Βιθανία
Που τον έκλαιγε Μάρθα, Μαρία
- Μαρθά μου πού ΄ν΄ ο Λάζαρος ο αδερφός σου
Και ο φίλος μου ο αγαπητός μου;
- Τετραήμερον απεθαμένος
Και μέσα στη γη βαθιά χωμένος
Ας υπάγομεν να τον ιδούμε
Και στον Λάζαρο να ευχηθούμε

2. Παλλικαρίτσι έμορφο

3. Αϊ Γιώργη, Αϊ Γιώργη αφέντη μου

4. Ξενιτεμένο μου πουλί

5. Του Λαζάρου

Σήμερα έρχεται ο Χριστός
ο επουράνιος Θεός
εν τη πόλει Βιθανία
Μάρθα κλαίει και Μαρία
Λάζαρο τον αδελφό της
και γλυκόν και καρδιακό της
Τρεις μέρες τον θρηνούσαν
και τον εμοιρολογούσαν
Την ημέρα την Τετάρτη
κίνησ’ ο Χριστός για να ΄ρθει
Και εβγήκε η Μαρία
έξω απ’ τη Βιθανία
- Αν εδώ ήσουν Χριστέ μου
δεν θα πέθαινε ο αδερφός μας
Μα κι εγώ τώρα πιστεύω
πως καλά θα τα ηξεύρω
Τότε ο Χριστός δακρύζει
και τον Άδη φοβερίζει
- Άδη Τάρταρε και Χάρε
Λάζαρον ήρθα να πάρω
Δεύρο έξω Λάζαρέ μου
φίλε και αγαπητέ μου
Τότε η Μάρθα κι η Μαρία
τότε όλη η Βιθανία
δόξα τω Θεώ φωνάζουν
και το Λάζαρο ’ξετάζουν
Πες μας Λάζαρε τι είδες
εις τον Άδη που επήγες
- Είδα φόβους, είδα τρόμους,
είδα βάσανα και πόνους.
Δώστε μου λίγο νεράκι
να ξεπλύνω το φαρμάκι
της καρδίας των χειλέων
και μη με ρωτάτε πλέον.