Σε πολύ κοντινή απόσταση από την παλιά βρύση Σάββα κατασκευάζεται, τις μέρες αυτές, άλλη, σε ανάμνηση της παλιάς, τα συντρίμμια της οποίας μας θυμίζουν άλλες εποχές, άλλες ανάγκες, άλλες ανθρώπινες σχέσεις. Έρχονται στο νου μας το πότισμα των γιδοπροβάτων, των αλόγων, το ξεδίψασμα και το ξαπόσταμα του κουρασμένου από τις αγροτικές δουλειές Μπουλμετιώτη, του μαθητή που γύριζε από το Γυμνάσιο του Θεσπρωτικού ...
Το Δ.Σ.
του Πολιτιστικού Συλλόγου, με πλειοψηφία
(4 – 1), αποφάσισε και υλοποιεί το
συγκεκριμένο έργο. Ο Λευτέρης ο μάστορας,
αυτές τις αυγουστιάτικες μέρες, δίνει
τον καλύτερό του εαυτό, για να τελειώσει
τη βρύση.
Έχει
προβλεφθεί από το Διοικητικό Συμβούλιο
η συγκέντρωση του νερού, το οποίο θα
χύνεται στη μεγάλη δεξαμενή που υπάρχει
στο χώρο, αλλά και η διανομή μιας μικρής
ποσότητας στις δύο γούρνες της νέας
βρύσης. Δεν έλειψαν, βέβαια και τα
αρνητικά σχόλια, αλλά και οι αντίθετες
τοποθετήσεις για το συγκεκριμένο έργο.
Πάντοτε το νερό αποτελούσε αιτία
...πολέμων!
Για όσους
μας δεν είχαμε άμεσα συμφέροντα από τα
νερά της συγκεκριμένη πηγής ή τα είχαμε
απεμπολήσει (προσωρινά), έκπληξη
προκάλεσαν οι ένθεν κι ένθεν αντιπαραθέσεις
αλλά και οι αποκαλύψεις για την
εκμετάλλευση του νερού της Βρύσης Σάββα.
Πάντως, πιστεύουμε ότι με λίγη καλή
θέληση κι όχι με υστερόβουλες και
ιδιοτελείς προθέσεις όλα μπορούν να
επιλυθούν και όλοι να ωφεληθούν, ατελώς,
από τη χρήση του νερού της πηγής, καθώς
αυτό είναι ακατάλληλο μεν προς πόσιν
κατάλληλο δε για άλλες χρήσεις. Η
επιδιαιτησία όμως από τον αρμόδιο φορέα
του Δήμου, στη δικαιοδοσία του οποίου
ανήκει και η πηγή, αλλά και η επίβλεψη
στη σύνδεση νέων και παλιών παροχών,
έτσι ώστε όλοι να έχουν ίδια δικαιώματα
και υποχρεώσεις στο φυσικό πλούτο της
πηγής ίσως ήταν η προσφορότερη λύση σε
μια χρονίζουσα κατάσταση, η οποία,
φυσικά, δεν δημιουργεί κεκτημένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου