Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 11. Ταξιδιωτικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 11. Ταξιδιωτικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 4 Αυγούστου 2014

Ταξιδιωτικά

Προορισμός για το απόγευμα της Παρασκευής, 25 Ιουλίου, το Αγρίνιο. Έτσι το βράδυ της Πέμπτης πληκτρολογούμε στη Google “Λίμνη Κρεμαστών” και “Λίμνη Καστρακίου” για πρωινή επίσκεψη σ' αυτές. Μια συνέχεια επισκέψεων στις τεχνητές λίμνες της πατρίδας μας. Άλλωστε, η προτίμησή μας στο ρέον ύδωρ είναι δηλωμένη. Πολλές οι διαδρομές! Αποφασίζεται η περίπτωση από Αμφιλοχία αν και προτάθηκε από γνώστη της περιοχής η περίπτωση από Φλωριάδα. Πρωί, λοιπόν, της Παρασκευής, μετά τον καφέ, φυσικά, κατευθυνόμαστε προς Αμφιλοχία. Λίγο μετά την πόλη, και στο δρόμο Αντίριο-Ιωάννινα, στρίβουμε δεξιά. Ανηφορίζοντας στο βουνό συναντάμε διάφορους οικισμούς και χωριά. Σαρδίνια, Μ. Κάμπος, Βαρετάδα... Στο τέλος της Βαρετάδας αρχίζει η κατηφόρα και μετά από μια δεξιά στροφή, από την αριστερή πλευρά του δρόμου ένα κιόσκι μας καλεί να απολαύσουμε το θέαμα. Μπροστά μας απλώνονται χωριά του πρώην Δήμου Ινάχου, από το όνομα του παραπόταμου του Αχελώου, με τον κάμπο τους, και η τεχνητή Λίμνη Καστρακίου.




Φτάνοντας στον κάμπο, στρίβουμε αριστερά και συναντάμε το χωριό Γιαννόπουλοι, αφήνουμε δεξιά μας τους Αμοργιανούς. Στη Μαλεσιάδα συναντάμε μια κυρία για πληροφορίες, η οποία μας παραπέμπει στο γιο της.
  • Πώς θα πάμε στη Λίμνη Κρεμαστών, ρωτάμε.
  • Πού ακριβώς θέλετε να πάτε, λέει ο νεαρός.
  • Να δούμε τη Λίμνη, να πιούμε ένα καφέ κάπου, να φάμε για μεσημέρι και κάνοντας τον κύκλο της λίμνης να καταλήξουμε στον προορισμό μας, το Αγρίνιο, του λέμε.
  • Με μπερδεύετε, μονολογεί ο νεαρός. Η Λίμνη Κρεμαστών είναι μεγάλη και μπορείτε να τη δείτε από πολλές μεριές.
  • Να δούμε και την γέφυρα της Τέμπλας, του λέμε, δείχνοντας τους διαβασμένους.
  • Δεν έχει τίποτα προς τα κει και είναι μακριά. Ούτε καφέ δε θα βρείτε να πιείτε. Κι ο δρόμος δεν είναι της προκοπής. Μιλάμε για τον ορεινό Βάλτο.
  • Και τι προτείνεις;
  • Μετά από λίγο υπάρχει πινακίδα δεξιά προς Πετρώνα, Αλευράδα. Περάστε πάνω από τη γέφυρα και σ' ένα δεκαπεντάλεπτο θα βρείτε μπροστά σας τη λίμνη.
Ευχαριστήσαμε το νεαρό και ακολούθησε μίνι συμβούλιο. Αποφασίστηκε να ακολουθήσουμε την πρότασή του. Κάτι ξέρει αυτός! Σε επόμενη εξόρμηση, έχοντας και περισσότερο χρόνο, θα κάνουμε και την υπόλοιπη διαδρομή. Να μην πάει χαμένο και το χτεσινοβραδινό διάβασμα για το Περδικάκι, το χωριό που γεννήθηκε ο Γ. Καραϊσκάκης, τη γέφυρα της Τέμπλας και γιατί όχι να φτάσουμε και στο Καρπενήσι. Όλα αυτά και άλλα που θα προκύψουν την επόμενη φορά!
Συνεχίσαμε την υπέροχη παραποτάμια διαδρομή δίπλα στον Ίναχο (Μπζιάκο) και στα βαθύσκιωτα πλατάνια του και στρίψαμε δεξιά προς Πετρώνα, Αλευράδα. Όντως, μετά από δεκαπέντε λεπτά, περίπου βρήκαμε μπροστά μας τη Λίμνη Κρεμαστών. Είναι η μεγαλύτερη τεχνητή λίμνη της Ελλάδας και δημιουργήθηκε μετά την κατασκευή του φράγματος των Κρεμαστών το 1965. Σ' αυτή συγκεντρώνονται τα νερά των ποταμών Αχελώου, Αγραφιώτη, Ταυρωπού και Τρικεριώτη. Ένας τεράστιος όγκος νερού, 4.750.000.000 m³, παγιδευμένος από τα βουνά της Αιτωλοακαρνανίας και της Ευρυτανίας.

Η απαράμιλλη ομορφιά της λίμνης με τα γαλαζοπράσινα νερά, τα φιόρδ που δημιουργούνται αλλά και τα πολυάριθμα μικρά νησάκια που στέκουν διάσπαρτα μας μαγεύουν.
Η τουριστική ανάπτυξη της περιοχής σχεδόν ανύπαρκτη. Μα, θα πει κάποιος, η Αιτωλοακαρνανία και η Ευρυτανία με τόσους πολιτικούς και υπουργούς στο διάβα των χρόνων και δεν ανέπτυξαν την περιοχή τους; Και δική μας η απορία, όμως η εξήγηση-δικαιολογία είναι ότι από τις αρχές του 2012, πενήντα χρόνια από τη δημιουργία της λίμνης, ο χώρος της και η ευρύτερη περιοχή του παραδίδονται για χρήση και η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού έδωσε τη συγκατάθεσή της για την αξιοποίησή της περιοχής από τουριστικές και άλλες επενδύσεις, κάτι που απαγορευόταν τα χρόνια που πέρασαν!!! Η περιοχή είναι ενταγμένη στο πρόγραμμα «Natura 2000»
Αφού απολαύσαμε το τοπίο, πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Αφήνοντας πίσω τα χωριά που είχαμε συναντήσει και πριν, στο χωριό Ποδογορά ακολουθούμε το δρόμο για Αγρίνιο. Μπαμπαλιό, Καστράκι, Φράγμα Στράτου, Αγρίνιο.



Η υπόλοιπη παρέα σιγά σιγά συγκεντρώνεται. Προορισμός μας το Ζελίχοβο (Αγία Παρασκευή) να παραστούμε στον εσπερινό στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής που γιορτάζει την επόμενη μέρα. Πιστοί έχουν συρρεύσει από τις γύρω περιοχές με ΙΧ αυτοκίνητα και λεωφορεία να προσκυνήσουν στο θαυματουργό μοναστήρι.



Μετά τον εσπερινό και την αρτοκλασία δίπλα στην εκκλησία, σ' ένα διαμορφωμένο χώρο ακολουθεί το πανηγύρι. Ο Σύλλογος του χωριού το διοργανώνει πολλά χρόνια τώρα. Παρότι έχει τη σχετική ψύχρα, καθώς το απόγευμα είχε βρέξει, οι πανηγυριώτες δεν πτοήθηκαν και γλέντησαν με την ορχήστρα των Πλαστήρα, Βλαχοδήμου, Φωτίου μέχρι τις πρωινές ώρες.

Την επόμενη μέρα όλη η παρέα για καφέ στην Λίμνη Τριχωνίδα. Από την πόλη του Αγρινίου Κατευθυνόμενοι προς το Θέρμο συναντάμε το χωριό Καινούργιο. Τρία χλμ. ανατολικά του Καινούργιου συναντάμε το χωριό Παραβόλα όπου υπήρχε η Αρχαία Αιτωλική πόλη Βουκάτιο. Ακολουθήσαμε τον παραλίμνιο δρόμο, μία διαδρομή μέσα σε πλατάνια και λεμονοπορτοκαλιές με γραφικές ψαροταβέρνες δίπλα στη λίμνη και καταλήξαμε στο Δογρί.
 

Περισσότερο αξιοποιημένη τουριστικά η Τριχωνίδα. Μέχρι και σε θαλάσσια σπορ επιδίδονταν οι επισκέπτες. Εδώ υπάρχουν και ναυταθλητικές εγκαταστάσεις.
Το όμορφο τοπίο, με τα βαθύσκιωτα πλατάνια, και το προχωρημένο της ώρας -είχε μεσημεριάσει-μας άνοιξαν την όρεξη. Φαγητό, λοιπόν στο Δογρί και αφού φάγαμε και τα αχλάδια που μας πρόσφερε ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας – και συνάδελφος, άρτι αφυπηρετήσας- από την παραγωγή του, αποχαιρετήσαμε τους εξ Αγρινίου φίλους και πήραμε το δρόμο της επιστροφής, αυτή τη φορά απ' το Παναιτώλιο, το μεγαλύτερο χωριό της Τριχωνίδας, γενέτειρα του μεγάλου Έλληνα γλύπτη Χρήστου Καπράλου, για να συναντήσουμε την εθνική οδό.
Εκτός της απαράμιλλης ομορφιάς των τοπίων της Αιτωλοακαρνανίας που επισκεφτήκαμε και τα οποία έλκουν τον επισκέπτη, πιστεύουμε ότι μια ήπια τουριστική ανάπτυξη, χωρίς ιδιαίτερες παρεμβάσεις στο περιβάλλον, θα τόνωνε την οικονομία της περιοχής και θα έδινε την ευκαιρία σε περισσότερους επισκέπτες να τα απολαύσουν.
Θετική ήταν και η εικόνα που αντικρίσαμε στην καθαριότητα των χώρων, ιδιωτικών και κοινόχρηστων, τόσο στο Αγρίνιο όσο και στα παραλίμνια χωριά της Τριχωνίδας.
Με την υπόσχεση ότι σε επόμενη εξόρμηση θα επισκεφτούμε και άλλες περιοχές της Αιτωλοακαρνανίας, ακολουθώντας τη διαδρομή που αρχικά είχαμε σχεδιάσει, αλλά και τις υπόλοιπες από τις εφτά λίμνες της επιστρέψαμε στα σπίτια μας!