Το μήλο κάτω απ’ τη μηλιά…

Άξιος συνεχιστής της ποιητικής δεινότητας του πατέρα του (Χρηστο-Καλόερου) αποδεικνύεται ο συγχωριανός μας Κώστας Χρ. Καλογήρου (Κωστα-Καλόερος), του οποίου ποιητική συλλογή δημοσιεύουμε με μεγάλη μας χαρά. Το υλικό μάς το έστειλε ο Νίκος Κώτσης, ο οποίος το παρέλαβε από τον ποιητή. Τα Μπουλμετιώτικα ευχαριστούν το Νίκο για την αποστολή του υλικού, αλλά και τον Κώστα για την παραχώρηση της άδειας ανάρτησης του πονήματός του. Τον συγχαίρουμε για το ποιητικό ταλέντο και ευελπιστούμε σύντομα να είμαστε σε θέση να αναρτήσουμε και την επόμενη δουλειά του.   
Καλή συνέχεια, ξάδερφε!

Για να δείτε την ποιητική συλλογή του Κώστα, πατήστε εδώ.

Τα Μπουλμετιώτικα σας εύχονται

 καλά κι ευτυχισμένα Χριστούγεννα!

Τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο του Πανο-Τάκη

Τελείται αύριο, Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2017, το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο του συγχωριανού μας Παναγιώτη Χρ. Ράπτη (Πανο-Τάκη), ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή στο χωριό στις 31 Οκτωβρίου 2017 σε ηλικία 73 ετών. Δάσκαλος στο επάγγελμα, υπηρέτησε σε χωριά της Αιτωλοακαρνανίας, στον Άσσο, στην Ν. Κερασούντα, αποσπάστηκε σε σχολεία της Γερμανίας και τα περισσότερα χρόνια, έως τη συνταξιοδότησή του, υπηρέτησε στη Φιλιππιάδα όπου και διέμενε με την οικογένειά του. Πνεύμα ανήσυχο και με καλλιτεχνικές ικανότητες. Γλύπτης, ζωγράφος, αγιογράφος, ιεροψάλτης. Πολλά από τα έργα του εκτίθενται στο σχολείο του χωριού μας. Κατασκεύασε πλούσιο εποπτικό υλικό για τις ανάγκες της δουλειάς του και μέρος τους υπάρχει σε σχολεία της Φιλιππιάδας. Αγαπούσε το χωριό του και με διάφορους τρόπους έδειχνε αυτή του την αγάπη. Από τα ιδρυτικά μέλη του Εξωραϊστικού και Επιμορφωτικού Συλλόγου ήταν πάντοτε παρών, συμμετέχοντας σε διάφορες θέσεις στο διοικητικό του συμβούλιο. Άνθρωπος ήρεμος και μειλίχιος, ευγενικός, φιλικός, πράος και καταδεκτικός, αγαπητός σε όλους, εργατικός ως την τελευταία στιγμή της ζωής του.

Περήφανα γηρατειά

Στο αρχείο τους τα "Μπουλμετιώτικα" έχουν χειρόγραφα με στίχους του λαϊκού στιχοπλόκου του χωριού μας  Χρηστο-Καλόερου (Χρήστος Κ. Καλογήρου). Λίγο πριν τις εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993,  απέδωσε με τους στίχους την τότε επικρατούσα οικονομική κατάσταση των συνταξιούχων. Διαχρονικά, επίκαιροι οι στίχοι του! Σίγουρα, θα τους απαγγέλει στους συγχωριανούς μας κι εκεί που βρίσκεται από τις 19-1-2002.

Περήφανα γηρατειά

Αντρειωμένοι σαν και πρώτα

Μας αλλάξανε τα φώτα

Αυξήσεις βάλαν στο ψωμάκι

Νερό, τηλέφωνο και ρεύμα

Της καρδούλας μου το αίμα.

Την συνταξούλα που μας δίνουν

Την επαίρνουν πάλι πίσω

Τι να πω και πού ν’ αρχίσω

Τιμημένε γέρο, τι σου κάνουν

Φτωχέ μου, πώς θα επιζήσεις

Ετούτοι, πρώτα παν να σε πεθάνουν

Κι ύστερα να τους ψηφίσεις

ΠΑΣΟΚ τι έχεις να κάνεις, κάνε

Τα γερόντια μας πεινάνε

Τι σοσιαλισμό θα φτιάξεις

Με της πείνας τις συντάξεις;

Αφού στο μέρος όταν πάνε

Τα κακά τους για να κάνουν

Σφίγγονται κι όλο βογκάνε

Αλλά κοπριά δεν βγάνουν.

Τα γερόντια που πεινάνε

Τον Οκτώβρη θα το δείξουν

Όσοι στη ζωή θε να ‘ναι

Μαύρο σ’ όλους τους θα ρίξουν

Ψήφο δεν θα παν να ρίξουν.

Του λαού μας η ιστορία

Που η μοίρα του έτσι το ΄χει

Πάλι Οκτώβρη με υστερία

Θα βροντοφωνάξει ΟΧΙ

Όχι πια, δεν σας ψηφάμε

Κι ας μην έχουμε ψωμί να φάμε

Κι ούτε για κακά στο μέρος πάμε.